ปัจจุบัน คนไทยส่วนใหญ่ยังไม่รู้จักหรือเข้าไม่ถึงการดูแลฟื้นฟูผู้ป่วยในระยะปานกลาง ระยะยาว ระยะประคับประคอง ทำให้ผู้ป่วยที่ต้องได้รับการดูแล ที่ส่วนใหญ่เป็นผู้ป่วยสูงอายุและไม่สามารถพึ่งพาตัวเอง ไม่สามารถเข้าถึงการรักษาในระยะนี้อย่างมีคุณภาพ หากจะเข้าการรักษาก็ต้องเป็นภาระของบุตรหลานหรือญาติในการดูแล เนื่องในระดับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นหรือชุมชุนยังไม่มีโครงสร้างพื้นฐานและบุคลากรในการรักษาระยะปานกลาง ระยะยาว และระยะประคับประคอง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการรักษาในระยะประคับประคอง (Palliative Care) ที่ยังไม่เข้าถึงในสถานบริการแบบปฐมภูมิ ทำให้ผู้ป่วยระยะสุดท้ายหรือระยะประคับประคองเข้าไม่ถึงการรักษาแบบประคับประคอง ที่จะทำให้ตัวเองไม่ทรมานจากความเจ็บปวดจากอาการป่วยระยะสุดท้าย นอกจากยังขาดแคลนบุคลากรที่มีความสามารถในการรักษาในระยะประคับประคอง เนื่องจากบุคลากรทางการแพทย์ทั่วไปไม่ได้มีความรู้ในด้านนี้ ส่วนแพทย์เฉพาะทางก็มีจำนวนน้อยและไม่ได้มีเส้นทางการเติบโตในสายอาชีพที่ดี อีกทั้งยังขาดโครงพื้นฐานและความรู้ความเข้าใจของประชาชนเกี่ยวกับการรักษาแบบประคับประคอง

นอกจากการรักษาแบบประคับประคอง สิทธิที่ผู้ป่วยระยะสุดท้ายที่มีความเจ็บป่วยทางกายแบบรักษาไม่ได้ที่จะตายอย่างมีศักดิ์ศรี หรือการทำการุณยฆาตเป็นสิ่งที่ยังไม่ถูกกฎหมายในประเทศไทย ทำให้ผู้ป่วยบางคนต้องทนทุกข์ทรมานก่อนเสียชีวิต