เนื่องจากการเข้าถึงการรักษาพยาบาลของประชาชนส่วนใหญ่กระจุกตัวอยู่ที่โรงพยาบาลใหญ่ เนื่องจากสถานบริการสาธารณสุขแบบปฐมภูมิขาดความพร้อม โดยเฉพาะด้านบุคลากร นอกจากนี้ประชาชนยังต้องมีภาระในการขอข้อมูลสุขภาพของตัวเองระหว่างโรงพยาบาล ในกรณีที่ต้องมีการส่งต่อผู้ป่วยไปรักษาต่อที่โรงพยาบาลอื่น และการเข้าถึงเตียงผู้ป่วยใน ที่ถึงเข้าได้ยาก เพราะเตียงมักจะเต็ม และต้องใช้เวลาในการส่งต่อผู้ป่วยไปโรงพยาบาลอื่นที่มีเตียงว่าง นอกจากนี้การเข้ารับรักษาในห้องฉุกเฉินมักมีกรณีที่ผู้ป่วยไม่ใช่ผู้ป่วยฉุกเฉินจริง ทำให้เป็นการลดศักยภาพในการรักษาผู้ป่วยฉุกเฉิน