ตลอด 8 ปีที่ผ่านมา การบังคับใช้ พรก. ประมง และการดำเนินการนโยบาย IUU หรือการจัดการประมงที่ผิดกฎหมายตามเกณฑ์ของ EU ที่เป็นไปเร่งรีบ ไม่มีระยะเวลาให้เปลี่ยนผ่าน และใช้โทษทางกฎหมายที่รุนแรง สรา้งความเดือดร้อนให้ชาวประมงเป็นอย่างมาก โดยกระทบต่อเรือประมงทั้งในและนอกน่านน้ำไทยกว่า 4,000 ลำที่ต้องจอดทิ้ง คิดเป็นทรัพย์สินที่เสียหายกว่า 36,000 ล้านบาท และสูญเสียโอกาสในการจับสัตว์น้ำนอกน่านน้ำกว่าปีละ 15,000 ล้านบาท

แม้หลักเกณฑ์หลายอย่างจะได้รับการผ่อนปรนลงบ้าง แต่ปัญหาความซ้ำซ้อนของเอกสารก็ยังคงมีอยู่ ไม่ว่าการต่อทะเบียนเรือ และใบอนุญาตประมงที่ต้องทำแยกหน่วยงานกัน หรือการขอเอกสารแรงงานต่างด้าวที่หากขอใบชมพูมาแล้ว ก็ต้องมาทำ Seabook เพิ่มกับกรมประมง ซึ่งการทำเอกสารที่ซ้ำซ้อนระหว่างกรมประมงและหน่วยงานอื่น ๆ เป็นการสร้างภาระแก่ชาวประมงอย่าวไม่จำเป็น

กฎหมาย พรก.ประมง ที่มีปัญหากว่า 8 ปี ก็ไม่เคยได้รับการแก้ไข ทั้งที่มีบทกำหนดโทษที่รุนแรง เช่น ปรับสูงสุดถึง 30 ล้านบาทแ ละเปิดช่องให้ใช้ดุลยพินิจสูงมาก โดยความผิดเพียงครั้งเดียวอาจถูกยกเลิกใบอนุญาตการทำประมงเรือทุกลำทั้งหมดที่มีได้ ถึงแม้ว่าจะเป็นความผิดจากไต่ก๋งเรือลำเดียว

นอกจากนี้การชดเชยก็เป็นไปล่าช้า รัฐบาลจะรับปากชดเชยการซื้อเรือคืนประมาณ 3,000 ลำ จากชาวประมงที่ได้รับผลกระทบจาก IUU ตั้งแต่ปี 2558 แต่ปัจจุบันยังคงซื้อได้เพียง 364 ลำ เท่านั้น ความล่าช้าทำให้ชาวประมงไม่ได้รับการชดเชยที่เป็นธรรม และสูญเสียโอกาสในการปรับเปลี่ยนไปประกอบอาชีพอื่น

นอกจากเรื่องในอดีตที่ไม่ได้รับการแก้ไข ปัจจุบันก็ยังคงมีนโยบายที่เพิ่มภาระให้ชาวประมง เช่น นโยบายจากกรมสรรพสามิตที่พยายามให้ติดเครื่องติดตามเรือชื่อ AIS ให้เรือประมงพาณิชย์ทั้งที่เรือประมงพาณิชย์มีระบบติดตามจากกรมประมงอยู่แล้ว ซึ่งหากทรัพย์สินนี้เสียหาย เรือประมงต้องรับผิดชอบ แม้ศาลปกครองจะให้ยกเลิกประกาศดังกล่าวแล้ว แต่กรมสรรพสามิตยังอุทธรณ์ต่อ การพิจารณาจึงยังไม่เสร็จสิ้น