พวกเราชาวอุตรดิตถ์จำนวนมากยังเป็นพี่น้องเกษตรกรที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเท่าไหร่ชีวิตก็ไม่เคยเปลี่ยน คุณภาพชีวิตเดิมก็ไม่ได้ดีอะไรอยู่แล้วยังมาเจอวิกฤตโรคซ้อนวิกฤตปากท้อง ประชาชนกลุ่มเปราะบาง ผู้สูงอายุ ผู้ป่วยติดเตียง มีชีวิตทุกวันกับความกังวลว่าจะอยู่อย่างไร? เด็กไม่น้อยตกหล่นจากระบบการศึกษาเพราะที่บอกๆ กันว่าเรียนฟรีก็ฟรีไม่จริง ประเทศที่มีงบประมาณมากมายขนาดประเทศเรา ทำไมปล่อยให้ประชาชนไร้อนาคตขนาดนี้?
ก้าวไกลจึงไม่เคยคิดแก้ปัญหาแค่เฉพาะหน้าแบบเติมเงินบัตรคนจนที่ต้องแย่งกันลงทะเบียน แต่คิดใหม่ ปูพรมสวัสดิการถ้วนหน้า ให้ความเท่าเทียมกับพื้นฐานชีวิตประชาชน ‘ทุกคน’ ตั้งแต่เกิดไปจนตาย เพื่อลดความเหลื่อมล้ำให้เร็ว คืนโอกาสให้คนทุกวัย รวมทั้งคืนโอกาสให้ทุกท้องถิ่นทั่วประเทศพัฒนาตัวเอง สร้างเมืองเจริญให้พร้อมรับการสร้างเศรษฐกิจปากท้อง ประเทศไทยจะเข้มแข็งขึ้น ประชาชนมีความสุขขึ้น นี่แหละ ประเทศไทยที่ไม่เหมือนเดิม