เบญจมินทร์ ปันสน (ฮาเล่ย์)
ได้รับเชิญจากรายการโหนกระแสเป็นตัวแทนคนสุรินทร์พูดถึงกรณีสำนักงานจังหวัดสุรินทร์ นำโดยนายสุวพงศ์ กิติภัทย์พิบูลย์ ผู้ว่าราชการจังหวัดสุรินทร์ พร้อมด้วยข้าราชการ และหน่วยงานต่างๆ นำอดีตเณรแอ พร้อม ฤาษี 3 ตน มาประกอบพิธีเปิดเมือง ณ อนุสาวรีย์พระยาสุรินทร์ภักดีศรีณรงค์จางวาง ซึ่งสร้างความไม่พอใจให้กับชาวสุรินทร์
ความคิดเห็นส่วนตัวของ เบญจมินทร์ ปันสน คือ:
- เราต้องการผู้ว่าราชการจังหวัดที่มีความรู้ความเข้าใจในบริบทของจังหวัดสุรินทร์ ทั้งกายภาพ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง สิ่งแวดล้อม รวมไปถึงประเพณีต่าง ๆ มาบริหารเมือง ทั้งหมดก็เพื่อต่อยอดสุรินทร์ที่มีต้นทุนทางวัฒนธรรมสูงมาก ได้พัฒนาต่อผ่านเจตนารมณ์ของคนสุรินทร์ ไม่ใช่ให้คนสุรินทร์เฝ้ารอคนส่วนกลางแต่งตั้งมาเพื่อเกษียณจากรัฐส่วนกลาง และจากไปด้วยการแช่แข็งสุรินทร์ไม่เกิดการพัฒนา แถมยังทิ้งร่องรอยปัญหาที่เกิดจากความไม่เข้าใจ
- เราต้องผลักดันให้ท้องถิ่นมีการเลือกตั้งผู้ว่าราชการจังหวัด เช่นเดียวกับที่คนกรุงเทพฯ มีสิทธิ์ได้เลือกตั้งผู้ว่าฯ ได้เอง เพราะการที่คนท้องถิ่นสามารถเลือกตั้งได้ มันคือการสะท้อนเจตนารมย์ จากโดยคนสุรินทร์อย่างแท้จริง
- เสนอให้ทุกกิจกรรมของราชการสุรินทร์ต้องเพิ่มการรับรู้และการมีส่วนร่วมของประชาชนให้เข้มข้นขึ้น เนื่องจากเป็นกิจกรรมของคนสุรินทร์ทุกคน ไม่ควรจะเป็นงานของผู้บริหารเมืองระดับสูงในห้องประชุมภายในเท่านั้น
เหตุการณ์นี้จึงควรเป็นบทเรียนราคาแพง การมีส่วนร่วมของประชาชนจะทำให้พวกท่านทั้งหลายไม่อุตริทำอะไรโดยไม่ถามประชาชนอีก

เบญจมินทร์​ ปันสน (ฮาเล่ย์)
ชี้แจงกรณีดราม่างานช้างสุรินทร์ที่ยกเลิกงาน 'ธิดาคชสาร' กลางคัน เพราะผลตัดสินค้านสายตาคนทั้งงาน ตัวเต็งไม่เข้ารอบ 1 ใน 5 ผู้สมัครและผู้ชมถามหาความยุติธรรม และขอให้เปิดเผยคะแนนอย่างโปร่งใส แต่กรรมการกลับบ้านก่อน ไม่อยู่ชี้แจง ความเดือดจึงเริ่มต้นขึ้น
เนื่องด้วย ณ ขณะนั้นผมเป็นหนึ่งในผู้สนับสนุนงาน และเห็นอยู่ในเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นจนจบ (ตั้งแต่เวลา 18:00 - 04:00 น.) ดังนั้นขออนุญาตชี้แจงข่าวนี้อย่างตรงไปตรงมา และขอแจ้งให้ทราบว่าผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับทั้งฝ่ายกองอำนวยการประกวดและฝ่ายผู้สมัครท่านใดทั้งสิ้น นอกจากเป็นผู้สนับสนุนรางวัลและเป็นผู้มอบสายสะพายเท่านั้น
เหตุการณ์เกิดขึ้นระหว่างการตัดสิน ธิดาคชสาร 5 คนสุดท้ายที่จะได้รับรางวัล ได้มีผู้เข้าประกวด 2 คนที่ตกรอบไป ทวงถามผลการตัดสินกับคณะกรรมการ 5 ท่าน ว่า "เหตุใดตนเองจึงไม่ผ่านเข้ารอบ แม้แต่ 5 อันดับแรก ทั้งที่การแสดงเดินแบบ/ โชว์ความสามารถพิเศษ/ ไหวพริบในการตอบคำถาม เป็นที่ประจักษ์ต่อสายตาคนทั้งงาน" ในขณะที่ 5 ท่านที่ได้เข้ารอบ บางรายไม่สามารถตอบคำถามได้ บางรายเดินสะดุดล้มบนเวที บางรายไม่โดดเด่ดในการแสดงความสามารถเท่าที่สมควรจะได้รับ
การทักท้วงของผู้เข้าประกวดได้ปะทุเดือดขึ้น จากตอนแรก ได้ทักท้วงกับคณะกรรมการทั้ง 5 คนส่วนตัว แต่ไม่เป็นผล (ผมไม่ทราบว่าคณะกรรมการให้คำตอบว่าอะไร) ผู้เข้าประกวดจึงได้เริ่มทักท้วงหน้าเวทีต่อผู้เข้าชมทั้งหมด แต่ก็ยังไม่เป็นผล เพราะกิจกรรมยืนยันจะประกาศรางวัลบนเวทีอยู่ จนสุดท้ายผู้เข้าประกวดจึงต้องตะโกนให้เสียงตนเองดังกว่าไมค์ เพื่อให้พิธีกรหยุดประกาศผลการตัดสินทันที
เมื่อเวทีโดนกดดันให้หยุดชะงัก ทำให้คณะกรรมการทั้งหมดขอตัวกลับก่อนทันที นั่นยิ่งทำให้ผู้เข้าประกวดและผู้ชมที่ทักท้วงเกิดความไม่พอใจมากขึ้นไปอีกระดับจากการหนีปัญหาของกรรมการ ผู้ทักท้วงให้เหตุผลว่ากับผมว่า "คณะกรรมการต้องอยู่ชี้แจงผลการตัดสิน ต้องมีคำอธิบายที่ชัดเจนว่า 5 คนที่ผ่านเข้ารอบใช้เกณฑ์อะไรตัดสิน และต้องเปิดเผยคะแนนในแต่ละเกณฑ์อย่างโปร่งใส ไม่ใช่หนีกลับบ้านทันที" ทั้งหมดทำให้เกิดการทะเลาะวิวาท มีปากเสียงกันระหว่างผู้เข้าร่วมประกวดและกองอำนวยการประกวด จนกระทั่งมีตำรวจเข้ามา
ระหว่างการทะเลาะ ผมได้เดินสอบถามความคิดเห็นของผู้ชม 3 - 4 กลุ่มด้านล่างเวที ผู้ชมทุกกลุ่มเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่า "ผลการตัดสินไม่เป็นธรรม พอเดาได้ว่าใครจะเป็นผู้ได้รับเลือกเป็นธิดาคชสาร" ซึ่งทุกกลุ่มมีความเห็นไปในเชิงว่า คณะกรรมการคงมีคนในใจอยู่แล้วตั้งแต่ทีแรก แต่การทำแบบนี้ "มันเป็นการดูถูกคนดูมากเกินไป ที่รอดูการประกวดตั้งแต่ 6 โมงเย็นจนถึงตี 3 และไม่ให้เกียรติผู้เข้าประกวดที่เดินทางมาจากต่างภูมิภาค เสียเงินหลายหมื่นบาทและเข้าใจว่าคงเป็นเวทีที่เปิดกว้าง รับความหลากหลาย และยุติธรรม"
เรื่องราวก็เป็นไปตามคลิปดังกล่าวครับ สุดท้ายกองอำนวยการประกวด ธิดาคชสาร หาทางออกแก่ทุกฝ่าย คือ ปีนี้ #งานช้างสุรินทร์2564 ไม่มีนางงามธิดาคชสาร ไม่มีการระบุตำแหน่งให้ใคร ส่วนเงินรางวัลทั้งหมดจะถูกหาร 7 ผู้เข้าร่วมประกวดที่ผ่านเข้ารอบอย่างเท่าเทียมกัน
ผมคิดว่าส่วนหนึ่งเกิดจากการบริหารจัดการบ้านเมืองที่ไม่มีประสิทธิภาพต่างหาก เพราะเชื่อว่า "ถ้านักการเมืองหรือราชการใส่ใจจะทำให้ดี มีความเข้าใจบริบทต่าง ๆ ก็ย่อมทำได้แน่"

เมื่อวันที่ 18 พฤศจิกายน 2565 เวลา 12:00-15:00 ณ สนามศรีณรงค์ (สนามแสดงช้าง) จังหวัดสุรินทร์ได้มีความพยายามจะบันทึกสถิติกินเนสส์ เวิลด์ เรคคอร์ด (Guinness World Records) ด้วยการพับตุ๊กตาช้างมากที่สุดในโลกด้วยผ้าพื้นเมือง
ฟังดูผิวเผินเป็นไอเดียที่ดีที่จะสร้างชื่อเสียงให้กับสุรินทร์ สร้างความสามัคคีให้กับคนสุรินทร์ แต่ปรากฎว่าได้รับเสียงวิพากษ์วิจารณ์จากนักเรียน นักศึกษา เยาวชนที่โดนโรงเรียนบังคับมาพับ แลกกับการเก็บแต้มกิจกรรมของโรงเรียนและประกาศนียบัตร
ยิ่งไปกว่านั้นกิจกรรมยังไม่มีการอำนวยความสะดวกใดใด ทำให้ต้องเดินเท้าจากโรงเรียนไปยังสนามกีฬา และยังต้องแถมพับผ้ากลางแดดที่วันนี้มีอุณหภูมิราว 35-40 องศา!
เบญจมินทร์ ปันสน (ฮาเล่ย์) - ว่าที่ผู้สมัคร ส.ส. สุรินทร์ เขต 1 ได้เข้าไปยังสนามกีฬาเพื่อสุ่มถามคิดเห็นของนักเรียนบางกลุ่ม ได้รับเสียงเป็นเอกฉันท์ว่า ถูกโรงเรียนมาบังคับมาจริง ทั้งยังมีนักเรียนหลายคนเป็นลมกลางสนามด้วยโรคลมแดด (ฮีทสโตรก)
"หรือเราจะถูกอำนาจทหาร อำนาจเผด็จการปกครองเมืองมานานจนเคยตัว"
เบญจมินทร์ตั้งข้อสังเกตว่าเพราะขณะที่พวกเรากำลังพยายาม 'สร้างการเมืองแห่งความหวัง สร้างการเมืองที่คนเท่ากัน' แต่ยังมีคนบางกลุ่มคอยจะรั้งอนาคตให้กลับไปสู่ยุคที่ต้องบังคับแรงงาน ตากแดดที่ร้อนระอุเป็นชั่วโมง โดยอ้างว่าเป็นการช่วยพัฒนาจังหวัด อ้างว่าช่วยสร้างชื่อเสียงของจังหวัด!
ในทางกลับกัน หากต้องการสร้างชื่อเสียงบันทึกสถิติโลก สิ่งที่ควรจะเป็นคือการรับอาสาสมัครอย่างจริงใจกับประชาชน ซึ่งจะสะท้อนความสามัคคีและการมีส่วนร่วมอย่างแท้จริง ไม่ใช่การบังคับทรมานเนื้อตัวร่างกายผ่านการกดทับด้วยกิจกรรมของโรงเรียน
ปรากฎการณ์ดังกล่าวถือเป็นอีกหนึ่งภาพประวัติศาสตร์ของสุรินทร์ในยุคเผด็จการครองเมืองและผู้มีอำนาจไม่เห็นอกเห็นใจของประชาชน หวังเอาแต่เพียงชื่อเสียงผลงาน
จึงไม่ต่างอะไรกับการที่ประชาชนถูกข่มขืน ในขณะที่ผู้อำนาจรัฐในปัจจุบันกลับนั่งใต้หลังคาอยู่บนฉัฒจันทร์อย่างสบายใจ และเห็นภาพความลำบาก ความทรมานของประชาชนเป็นความสุข