กว่า 3 ปีที่ผมเดินลงพื้นที่บ้านเรา ทั้งได้รับฟังและเห็นด้วยตาตัวเองถึงความเป็นอยู่ปากท้องของพี่น้อง มีทั้งปัญหาการทำมาหากินรายวัน ข้าวของแพงค่าแรงถูก พี่น้องชาวไร่ชาวนาที่ต้องแบกรับต้นทุนปุ๋ย ยา เมล็ดพันธุ์ที่สูงขึ้นเรื่อยๆ สวนทางกับราคาพืชผลที่ตกต่ำ ปัญหาหนักๆ อย่างที่ดิน ไม่ว่าจะเรื่องตกสำรวจเอกสารสิทธิ์หรือต้องเจอกับที่ทับซ้อนกับหน่วยงานรัฐ ขืนเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ความมั่นคงของประชาชนจะอยู่ที่ไหนกันครับ?
ก่อนจะสายเกินไป ประเทศไทยต้องการความเปลี่ยนแปลงจริงจังที่ไม่ใช่แค่การแจกเงินสงเคราะห์เป็นครั้งคราว พี่น้องประชาชนคือเจ้าของประเทศ ไม่คู่ควรกับคำว่าสงเคราะห์ แต่ต้องเป็นสวัสดิการที่ดีควบคู่ไปกับการพัฒนาทั่วทุกท้องถิ่นให้มีความเจริญพอที่จะสร้างคุณภาพชีวิตและเศรษฐกิจในพื้นที่ สร้างงานดีๆ สร้างความมั่นคงที่ยั่งยืนให้พี่น้องประชาชนตลอดไป ก้าวไกลจะทำสิ่งเหล่านั้นครับ